(គេហទំព័រ cen.com.kh/ សូមធ្វើការបកប្រែទាំងស្រុងអត្ថបទខាងលើ)
Thuch Salik អាយុ១៤ឆ្នាំ មុននោះមានកាសែតខ្លះថាក្មេងប្រុសនេះអាយុ១០ឆ្នាំ បានក្លាយជាតារាល្បីលើបណ្តាញសង្គមក្នុងមួយរាត្រីប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់ពីភ្ញៀវទេសចរសញ្ជាតិម៉ាឡេស៊ីដែលទៅទស្សនាប្រាសាទអង្គរ រួចបង្ហោះផ្សាយខ្សែវីដេអូ ថតយករូបភាពក្មេងប្រុសកម្ពុជាអាចនិយាយបានជាង១០ភាសាផ្សេងគ្នាបង្ហោះឡើង Facebook ។
តាម Channel NewsAsia ខ្សែវីដេអូនេះបានក្លាយជាល្បីល្បាញពាសពេញកម្ពុជា និងកន្លែងជាច្រើនទៀតនៅទ្វីបអាស៊ី ហើយបានជួយឱ្យក្មេងប្រុសដែលធ្លាប់ងាយមើលរំលងក្នុងសង្គមប្រែក្លាយជា ចំណុចស្នូលនៃចំណាប់អារម្មណ៍។
Salik គឺជាក្មេងម្នាក់ក្នុងចំណោមក្មេងជាច្រើនដែលតែងឈររ៉ែរ៉តាមច្រកចូលប្រាសាទល្បីល្បាញទាំងឡាយ ដោយសង្ឃឹមថានឹងលក់បានវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍សាមញ្ញៗដល់ភ្ញៀវទេសចរ ជាអាទិ៍ដែកឆក់ភ្ជាប់ទូទឹកកកនិងកាតប៉ូស្តាល់។
ប្អូនៗលក់ទំនិញទាំងឡាយដែលចេះឃ្លាឃ្លោងមួយចំនួនតាមរយៈការសន្ទនានឹងភ្ញៀវទេសចរ -ច្រើនជាភាសាចិន កូរ៉េ និងភាសាទ្វីបអឺរ៉ុប -ជារឿងមិនកម្រឡើយ ប៉ុន្តែSalik នូវធ្វើបានច្រើនជាងនេះទៀត។
ក្មេងប្រុសនេះបានប្រែក្លាយទង្វើវិលចុះវិលឡើងបែបសាមញ្ញ ក្លាយទៅជាការប្រើប្រាស់ភាសាច្រើន ជាហេតុនាំឱ្យភ្ញៀវទេសចរមានការភ្ញាក់ផ្អើល។
ទេពកោសល្យដែលហាក់បីដូចជាការស្វ័យសិក្សារបស់កុមារានេះពិតជាពូកែឆ្នើម ។ វាហាក់ដូចជាពុំត្រូវការត្រៀម និងយកដង្ហើម តែអាចរាប់បានពី១ដល់១០ ដោយប្រើភាសា១៦ផ្សេងគ្នា រួមមានតាំងពីរុស្ស៊ី ជប៉ុន អ៊ីតាលី អាល្លឺម៉ង់ វៀតណាមTagalog និងស្នូរភាសាចិន៣ប្រភេទ ។
Salik បានចែករំលែកទៅកាន់ Channel NewsAsia ថា៖ «ក្មួយចាប់ផ្តើមដើរលក់ទំនិញពីអាយុ១១ឆ្នាំ មកទល់ពេលនេះបាន៣ឆ្នាំហើយ។ដំបូងឡើយក្មួយចេះនិយាយតែភាសាមួយប៉ុណ្ណោះ។ ក្មួយរៀនភាសាអង់គ្លេសបានតិចតួច រួចហើយម្តាយក្មួយបានឱ្យទៅលក់ទំនិញនៅភ្នំបាក់ខែង។ នៅទីនោះមានភ្ញៀវទេសចរចិនច្រើនជាងគេ ហើយក្មួយបានរៀនដើម្បីសន្ទនាជាមួយពួកគេ បំណងលក់ទំនិញ។ ឥឡូវបើជួបពួកគេនោះ ក្មួយនឹងច្រៀង។ ក្មេងប្រុសនេះពោលដូចខាងលើ រួចច្រៀងចម្រៀងភាសាចិន។
«ក្រុមភ្ញៀវទេសចរចិននិយាយថា អូហ៍! ក្មួយនិយាយភាសាចិនពូកែណាស់ ក្មួយអាចក្លាយជាតារាមួយដួងនៅប្រទេសយើងខ្ញុំណា។
ចំពោះភ្ញៀវទេសចរដែលនិយាយភាសាអង់គ្លេស Salik ក៏ប្រើប្រាស់យុទ្ធសាស្ត្រស្រដៀងគ្នា៖ ក្មេងប្រុសនេះវានឹងសើច ហើយស្រែកច្រៀងបទចម្រៀង« “Shape of You របស់ Ed Sheeran.”។
Salik យកលុយដែលលក់ដូរទាំងអស់ឱ្យទៅម្តាយ ហើយម្តាយរបស់ក្មេងនេះនឹងយកលុយនោះទៅបង់ថ្លៃរៀនសូត្រ ឱ្យបងប្អូន Salik ក៏ដូចជាចាយវាយសម្រាប់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃក្នុងគ្រួសារ។ ពួកគេមានតែកូនផ្ទះតូចមួយនៅប៉ុន្មាន រយគីឡូម៉ែត្រពីប្រាសាទតាព្រហ្ម ហើយគ្រួសារទាំងមូលកំពុងនៅត្រូវជាប់សំណុលគេ។
ម្តាយរបស់ Salik អ្នកស្រី Mann Vanna អ្នកដែលតែងនាំ Salik និងប្អូនប្រុសTithya ទៅកាន់ប្រាសាទតាព្រហ្មរៀងរាល់ថ្ងៃដើម្បីលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ឱ្យដឹងថា អ្នកស្រីមិនអាចជឿថាកូនរបស់ខ្លួនកំពុង ល្បីល្បាញពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។
អ្នកស្រីពោលៈ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សុភមង្គលនិងរីករាយបំផុត។ អារម្មណ៍នេះគ្មានអ្វីប្រៀបផ្ទឹមបានឡើយ។ អ្នកស្រីពោលបន្ត៖ «ថ្វីត្បិតជាម្តាយរបស់វា តែខ្ញុំមិនដឹងថាវាឆ្លាតបែបនេះ ហើយចេះនិយាយដល់ទៅជាង១០ភាសា។ ខ្ញុំមិនដែលគិតថាកូនប្រុសខ្ញុំអាចទទួលបានចំណេះដឹងដល់ថ្នាក់នេះសោះ ក៏ដូចជាខួរក្បាលរបស់វាអាចចងចាំច្រើនយ៉ាងដូច្នេះ ហើយវាអាចប្រើប្រាស់ភាសាទាំងនោះដើម្បីលក់ទំនិញជួយដល់គ្រួសារ។ពិតជាពិបាកជឿ! ខ្ញុំស្លុតចិតផង ហើយស្រឡាំងកាំងផង»។
អ្នកស្រីពណ៌នាកូនប្រុសខ្លួនថា ជាក្មេងប្រុសត្រឹមត្រូវ ជាសិស្សស្វាហាប់រៀនសូត្រ ហើយមិនដែលរអ៊ូរទាំ អំពីការត្រូវស្លៀកខោអាវចាស់ៗ ជិះកង់ក្នុងចម្ងាយមួយឆ្ងាយទៅកាន់សាលារៀន ឬនៅពេលដែលពុំបានហូបឆ្អែត។
«ខ្ញុំដឹងថាអ្នកដទៃទិញខោអាវថ្មីឱ្យកូនគេ ។ ខ្ញុំពិតជាអស់សង្ឃឹមចំពោះខ្លូនឯង ព្រោះយើងខ្ញុំពុំមានសមត្ថភាពធ្វើរឿងនេះ ហើយក៏មិនដឹងត្រូវធ្វើអ្វី។ យើងខ្ញុំបានបង្កើតពួកវា តែយើងខ្ញុំគ្មានលទ្ធភាពចិញ្ចឹមបីបាច់ ឬឱ្យពួកវារៀន»។
បច្ចុប្បន្នជីវិតរបស់គ្រួសារSalik នេះកំពុងប្រែប្រួល។ពួកគេទទួលបានសោហ៊ុយធ្វើដំណើរទៅធ្វើជាភ្ញៀវកិត្តិយសនៅក្នុងកម្មវិធីទូរទស្សន៍ជាច្រើននៅរាជធានីភ្នំពេញ។ក្រុមពាណិជ្ជករនិងបណ្តាអង្គការសប្បុរសធម៌ បានសន្យាឧបត្ថម្ភដល់ពួកគេរាប់ពាន់ដុល្លារ ទិញកង់ឱ្យពួកក្មេងនិងប្រដាប់លេងថ្មី ព្រមទាំងសន្យានឹងឧបត្ថម្ភការសិក្សារៀនសូត្ររហូតចប់មហាវិទ្យាល័យ។ មានប្រភពព័ត៌មានថា ក្រុមគ្រួសារនេះត្រូវបានអញ្ជើញទៅទស្សនាទីក្រុងហុងកុង។
ថ្វិត្បិតគ្រួសារSalik មានភ័ព្វសំណាងទទួលបានមនោសញ្ចេតនានិងចំណាប់អារម្មណ៍នៅទូទាំងប្រទេស ប៉ុន្តែពួកគេគ្រាន់តែជាគ្រួសារមួយក្នុងចំណោមគ្រួសារក្រីក្រច្រើននាតំបន់អង្គរ។ ហើយសូម្បីតែនៅពាសពេញទឹកដីកម្ពុជាក្មេងៗនៅតែត្រូវបានចាត់ទុកជាឧបករណ៍ពលកម្មដើម្បីរកចំណូលបន្ថែមឱ្យគ្រួសារ ភាគច្រើនត្រូវទទួលយកការបោះបង់ការរៀនសូត្ររបស់ខ្លួន។
ថ្វីត្បិតSalik ទៅរៀនរៀងរាល់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែកុមារានេះក៏ត្រូវធ្វើការច្រើនម៉ោងនៅវេលាពេលល្ងាច។ ម្តាយក្មេងប្រុសនេះសារភាពថា ពេលខ្លះកូនរបស់ខ្លួនក៏ត្រូវបោះបង់កិច្ចការច្រើនរបស់សាលា គ្រាដែលគ្រួសារខ្វះខាតលុយកាក់។
បច្ចុប្បន្នក្មេងជាច្រើនអាចនឹងគ្មានឱកាសសម្រាប់ទៅរៀន។ អង្គការUNICEF ប្រចាំកម្ពុជាប៉ាន់ស្មានថា មានក្មេងប្រមាណ៨០.០០០នាក់នៅប្រទេសនេះពេលគ្រប់អាយុពុំបានទៅរៀនទេ ។ សមាមាត្រនៃការជិះជាន់ និងការប្រើប្រាស់កុមារនៅកម្ពុជាក៏ខ្ពស់គួរសម ដែលមូលហេតុដើមនោះគឺភាពក្រីក្រ អត់ឃ្លាន។
ក្មេងៗនៅត្រូវបានជ្រើសរើសឱ្យធ្វើការក្នុងរបរដែលមានហានិភ័យច្រើន ជាអាទិ៍ ការផលិតឥដ្ឋនិងអំបិល។ តាម Bruce Grant នាយកផ្នែកការពារកុមាររបស់UNICEF នៅកម្ពុជា គឺការឱ្យលុយក្មេងៗតាមរមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍ ឬដងវិថីកាន់តែធ្វើឱ្យស្ថានការណ៍អាក្រក់ឡើងប៉ុណ្ណោះ។
«ការទូន្មានរបស់យើងខ្ញុំគឺអ្នកកុំឱ្យលុយនិងឈប់ទិញទំនិញពីក្មេងៗ។ ខ្ញុំដឹងថាពិតជាពិបាកណាស់ តែនេះជាប្រការត្រឹមត្រូវគប្បីធ្វើ»។
«នៅកម្ពុជាមានក្មេងរាប់ពាន់នាក់តាមដងវិថី។ក្មេងជាច្រើនក្នុងចំណោមនោះត្រូវគេចាប់បង្ខំឱ្យសុំទាន។ ការងាររបស់ពួកគេគឺត្រូវបង្ហាញភាពរីករាយ ហើយសើចដាក់ភ្ញៀវទេសចរ។ភ្ញៀវទេសចរជាគោលដៅត្រូវបានផ្តោតសំដៅ។ ពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍អាណិតអាសូរ ហើយក៏ឱ្យលុយទៅពួកវា ប៉ុន្តែក្មេងទាំងនោះពុំបានទទួលលុយទាំងនេះទេ វាធ្លាក់ចូលក្នុងដៃរបស់មេការនៅពីក្រោយខ្នង»។
UNICEF តែងទូន្មានភ្ញៀវទេសចរឱ្យស្រាវជ្រាវលើ Internet ក្នុងការប្រាស្រ័យជួបជាមួយក្មេងនៅកម្ពុជា ក៏ដូចជាកន្លែងច្រើនផ្សេងទៀត។ លោកបកស្រាយថា ប្រសិនបើក្មេងម្នាក់រកលុយបានកាន់តែច្រើន នោះការចាប់បង្ខំឱ្យធ្វើការក៏កាន់តែខ្លាំងដែរ។
ហេតុនេះ «អ្វីៗដែលអ្នកបានធ្វើ ជាក់ស្តែងវាកាន់តែច្រានក្មេងនោះឱ្យធ្លាក់ជ្រៅក្នុងជីវិតទាសករប៉ុណ្ណោះ។
សុបិនអនាគតវេលានៃការលក់ទំនិញតាមប្រាសាទរបស់ Salik អាចបញ្ចប់ក្នុងលក្ខខណ្ឌដែលហិរញ្ញវត្ថុក្នុងគ្រួសារប្រសើរឡើង។ Salik សម្រេចចិត្តបង្កើនសមត្ថភាពភាសាក៏ដូចជាចំណេះដឹងរបស់ខ្លួន។
ម្តាយក្មេងប្រុសនិយាយថា៖ ខ្ញុំនឹងប្រហែលលែងឱ្យទៅលក់ទំនិញទៀត។ ប្រសិនបើវាទំនេរ វាអាចជួយការងារខ្ញុំ។ប្រសិនបើវាគ្មានពេល ខ្ញុំនឹងជំរុញឱ្យវាប្រមូលផ្ដុំលើការរៀនសូត្រ។ខ្ញុំចង់ឱ្យវាក្លាយជាមនុស្សម្នាក់មានចំណេះដឹង ពីព្រោះតែខ្ញុំមិនបានរៀនសូត្ររួចហើយ ។
ពេលនេះក្នុងពេលសន្ទនាជាមួយ Channel NewsAsia ដោយអង្គុយបោសធូលីនៅជាប់គល់ឈើធំមួយកៀកច្រកចូលប្រាសាទស្រាប់តែមានប្រុសស្រីចិនមួយគូសម្លឹងឃើញSalik ហើយពួកគេក៏ដើរសំដៅមកសួរសុខទុក្ខថតរូប selfie ព្រមទាំងត្រួតពិនិត្យសមត្ថភាពនិយាយភាសាចិនរបស់ក្មេងប្រុសនេះ។
បន្ទាប់មកពួកគេបានឱ្យលុយទៅក្មេងប្រុសនេះ៥ដុល្លារ ហើយទិញកាបូបក្រណាត់តូចមួយដើម្បីចងចាំអំពី អនុស្សាវរីយ៍បានជួបក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ ហើយប្រហែលមុននេះមួយសប្តាហ៍ពុំប្រាកដថាគេយកភ្នែកមើលឡើយ ។
Salik អួត៖ «ក្មួយពិតជារំភើបមែនទែន! ក្មួយមិនដែលគិតថាខ្លួនអាចក្លាយជាតារាល្បីល្បាញយ៉ាងនេះសោះ។ សូម្បីតែពេលក្មួយកំពុងហូបបាយថ្ងៃត្រង់ក៏មានអ្នកមកសុំថតរូបជាមួយដែរ»។
សុបិនរបស់ក្មេងប្រុសនេះគឺក្លាយជាអ្នកណែនាំភ្ញៀវទេសចរបន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សា។
ពិតជាបំណងប្រាថ្នាមួយផ្សារភ្ជាប់មាតុភូមិ ក៏ដូចជាចំណូលចិត្តពាំនាំពីប្រាសាទដែលខ្លួនបានស្គាល់ទៅកាន់ដែនដីថ្មី។
ពេលនេះSalik មានឱកាសហើយ ។ ប៉ុន្តែរឿងដែលនៅសល់និងគួរឱ្យពិបាកចិត្តនោះគឺរឿងបែបនេះពុំបានកើតឡើងចំពោះក្មេងជាច្រើនទាំងឡាយដែលបាននិងកំពុងមានខ្សែជីវិតដូចជាSalik៕សួយន
