គឺជារឿងពិតមួយរបស់ឆ្កែអនាថា សម្បុរលឿងនាផ្សារមួយនៅប្រទេសចិន ។ អ្នកផងតែងឃើញវាអង្គុយស្ងៀមស្ងាត់ពីមុខតូបលក់សាច់ ហើយគិតថាវាមកទីនេះដើម្បី ក្រវែលរកអាហារ ឬក៏ជា… “ស្មូមប្រចាំការ” ។
ប៉ុន្តែរឿងពិតគឺផ្ទុយស្រឡះ ។ តាមការឲ្យដឹងពីម្ចាស់តូបលក់សាច់នេះគឺកាលពី៤ឆ្នាំមុនគាត់បានជួយសង្គ្រោះជីវិតវា ដោយចៃដន្យ ។ ពេលនោះវាត្រូវម្ចាស់បោះបង់ចោលខ្លួនប្រាណស្គមស្គាំង ដេកដង្ហក់ក្បែរចិញ្ចើមថ្នល់ ។ គាត់ឃើញឃ្លានខ្លាំងណាស់ក៏នឹកអាណិតយកជំនៀរសាច់បោះឲ្យស៊ី…។
ពីពេលនោះមកថ្ងៃណាក៏វាមកអង្គុយសំកុកនៅខាងមុខតូបលក់សាច់របស់គាត់ ។ ទង្វើនេះធ្វើឲ្យគេនឹកគិតថា ៖ “ធម្មតាទេ! សត្វតិរិច្ឆានអ្នកណាឲ្យវាស៊ីនោះ វាចាត់ទុកជា “មិត្តភក្តិ” ។ ប៉ុន្តែគាត់តាមសម្គាល់មើលវាពុំមានអក្បកិរិយាដូចគេគិតឡើយ ព្រោះសូម្បីគាត់មិននៅទីនោះ ក៏វាអង្គុយយាមពុំហ៊ានប៉ះពាល់សាច់លើរានលក់ទេ ហើយពេលមានគេទិញ វាតែងព្រុសជា “សញ្ញា” ប្រាប់គាត់ ។
គាត់តាមសង្កេតមើលឃើញវាធ្វើបែបនេះដដែលៗនឹងមកដល់តូបលក់រៀងរាល់ពេលគាត់ចាប់ផ្តើមលក់ដូរ ។ យូរៗទៅទើបគាត់យល់ថា ៖ ត្បិតពុំបានស្អាតបាតដូចឆ្កែចិញ្ចឹម មានម្ចាស់មែន តែវាចេះដឹងគុណពិសេសគឺចេះ…សងគុណតែងម្តង ។
គិតយូរៗនៅពេលខ្លះ សត្វនេះដឹងគុណជាងមនុស្សមួយចំនួនទៀតផង!
ចន្ទ្រា