ផ្ទៃបឹងទឹកកក ត្រូវបានរកឃើញនៅ Uttarakhand, ប្រទេសឥណ្ឌា អំឡុងឆ្នាំ ១៩៤២ មានរយៈកម្ពស់ ៥០២៩ម៉ែត្រ ប្រៀបនឹងផ្ទៃទឹកសមុទ្រ ។ ឈ្មោះរបស់បឹងទឹកកកនេះគឺ Roopkund, រឿងដែលគួរឲ្យព្រឺព្រួច ព្រោះតែក្រោមបាតបឹងនេះ បានលាក់កំបាំងទុកនូវសោកនាដកម្មកើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ ៨៥០ មកម្លេះ។
ព្រោះតែបឹងត្រូវបានបង្កកនេះ ស្ថិតនៅលើកំពូលភ្នំ ទើបបានពុំមាននរណាសម្លឹងឃើញវា ។ ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងតំបន់នេះបានរកឃើញវាដោយចៃដន្យ។
ព្រោះតែបឹងស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ដ៏សែនត្រជាក់ ធ្វើឲ្យវាមានទឹកកក កកជាប្រចាំលើផ្ទៃខាងលើ។
ហេតុនេះអ្នកផងទាំងពួង ពុំបានដឹងថា មានអ្វីលាក់កំបាំងក្រោមស្រទាប់ទឹកកក ដ៏ក្រាសនេះ។
ទោះយ៉ាងណាចុងក្រោយគេបានរកឃើញក្រោមស្រទាប់ទឹកកក ដ៏ក្រាសនេះ មានគ្រោងឆ្អឹងចំនួន ៣០០របស់មនុស្ស ស្ថិតនៅអំឡុងសតវត្សរ៍ទី ៩ ។
ក្រោយការរកឃើញមានមតិវាយតម្លៃផ្សេងៗគ្នា ចំពោះឫសគល់នៃគ្រោងឆ្អឹង និងប្រអប់ខួរទាំងនេះ។ ការសិក្សាខ្លះបង្ហាញថា គ្រោងឆ្អឹងទាំងនេះ គឺជារបស់ឧត្តមសេនីយ៍ Kashmir ព្រមទាំងពលទាហានរបស់គាត់ ពួកគេបានវង្វេងក្នុងដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់ទីបេ នាអំឡុងឆ្នាំ ១៨៤១ ហើយបានស្លាប់នៅជ្រលងភ្នំ Himalaya។
ការសិក្សាមួយផ្សេងទៀត លើកឡើងថា គ្រោងឆ្អឹងទាំងអស់នេះជារបស់ពលទាហាន Muhammad ដែលចាញ់សង្គ្រាមនៅជ្រលងភ្នំ Himalaya។
រីឯក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវខាងមនុស្សសាស្ត្រលើកឡើងថា គ្រោងឆ្អឹងទាំងនេះ មានអាស្រ័យដោយមេរោគរាតត្បាតមួយបានសម្លាប់មនុស្សទាំងនោះ ឬក៏អាចមកពីជំនឿនៃការធ្វើអត្តឃាតជាសមូហភាព។
ប៉ុន្តែនៅក្នុងបាតបឹងនោះគេពុំរកឃើញតម្រុយណាមួយបង្ហាញថា មានអាវុធឡើយ។ ពួកគេឃើញមានតែគ្រោងឆ្អឹងដែលមានស្នាមធ្លុះយ៉ាងធំនៅលើលលាដ៍ក្បាល ។ ហេតុនេះនៅឆ្នាំ ២០០៤ ក្រុមស្រាវជ្រាវមួយបានលើកឡើងនូវមូលហេតុ ដែលនាំឲ្យកើតមានរឿងរ៉ាវនេះ គឺតាំងពីអំឡុងឆ្នាំ ៨៥០មកម្លេះ។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញនូវស្នាមប្រេះត្រង់ឆ្អឹងក្បាល និងស្មា ហាក់ដូចមនុស្សទាំងត្រូវស្លាប់ដោយការវាយដំយ៉ាងខ្លាំងមួយ។ ប៉ុន្តែប្រការដែលគេងឿងឆ្ងល់នោះ គឺនៅលើប្រអប់ខួរទាំងអស់នោះសុទ្ធសឹងបន្សល់ទុកស្នាមធ្លុះលលាដូចគ្នា។ ពួកគេបានលើកបានចោទជាសំណួរថា ប្រសិនបើអ្នកទាំងនោះត្រូវស្លាប់ដោយសារអាវុធ វាពុំអាចមានស្នាមប្រេះប្រអប់ខួរខ្លី តែជ្រៅបែបនេះឡើយ ។ ចុងក្រោយពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានបូកសរុបថា អ្នកទាំងនោះបានស្លាប់ដោយវត្ថុមួយរាងមូលដូចធ្លាក់ពីលើមេឃមកចំអីចឹង។
ការបូកសរុបនេះ វាបែរជាស្របជាមួយចម្រៀងប្រពៃណីដ៏យូរលង់ របស់ពលរដ្ឋនៅ Himalaya។ បទចម្រៀងនេះមានខ្លឹមសារនិទានអំពីរឿងស្តេច Kannaji និងម្ចាស់ក្សត្រី បុត្រាបុត្រី រួមទាំងមន្ត្រីអាមាត្យអមដំណើរ បាននាំគ្នាឡើងមកលើភ្នំ Himalaya បោះជំរំ ស៊ីផឹក លេងល្បែងកម្សាន្តពាលាអាវ៉ាសែ បំផ្លាញទីសក្តិសិទ្ធរបស់ទេពអប្សរ ណាន់ដាទេវី (Nandadevi)។ ព្រោះតែខឹងខ្លាំងពេកទេពអប្សរ Nandadevi បានទម្លាក់ភ្លៀងថ្មដ៏ខ្លាំងមួយ ហើយបានសម្លាប់អ្នកចូលរួមក្នុងពិធីជប់លៀងដ៏អសោចនេះ ព្រមទាំងកប់ពួកគេចោលក្នុងបឹង Roopkund។ បឹងមួយនេះ ជាបឹងទឹកកក ហេតុនេះវាបានបង្កករាងកាយសក់ សម្លៀកបំពាក់ របស់អ្នកទាំងនោះឲ្យស្ថិតនៅក្នុងសភាពដើមស្ទើរតែទាំងស្រុង។
រីឯពលរដ្ឋរស់នៅតាមដងភ្នំ Himalaya ក៏មានរឿងនិទានស្រដៀងគ្នានេះអំពីកំពូលភ្នំសក្តិសិទ្ធ ហើយត្រូវបានជនបរទេសមកធ្វើឲ្យប្រឡាក់ប្រឡូស ក៏ត្រូវរងទទួលភ្លៀងដុំថ្មធ្លាក់ចុះ ព្រោះទេពអប្សរ Nandadevi ផ្ទុះកំហឹង៕ ចន្ទ្រា
