វ៉ាស៊ីនតោន ៖ ធនាគារពិភពលោក ចេញផ្សាយរបាយការណ៍កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២០ ថា ការផ្ញើប្រាក់ចេញនៅទូទាំងសាកលលោក ត្រូវបានរំពឹងទុកថា នឹងធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង ចំនួនប្រមាណ ជា ២០ភាគរយ នៅ ក្នុងឆ្នាំ២០២០នេះ ដោយសារតែវិបត្តិបណ្តាលមកពីការរាលដាលជំងឺកូវីដ១៩ និងការបិទ សកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ច សឹងតែគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់។ មូលហេតុនាំឱ្យមានការធ្លាក់ចុះ ក្នុងសភាពយ៉ាងគំហុកមិនធ្លាប់មានក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រថ្មីកន្លងទៅនេះ គឺ មួយភាគធំមកពីការធ្លាក់ចុះនៃចំនួនប្រាក់បៀវត្សរ៍ និង ការ ងារ របស់ ពលករចំណាកស្រុក ដែល សុទ្ធតែជាក្រុមមនុស្សងាយបាត់បង់ការងារ និង ប្រាក់បៀវត្សរ៍មុនគេ នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសដែលពួកគេកំពុងធ្វើការ កាលណាមានវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចកើតឡើង។ រំហូរការផ្ញើប្រាក់ចេញទៅកាន់ប្រទេស មានចំណូលទាប និង មធ្យម (LMICs) ត្រូវ បាន ព្យាករណ៍ទុក ថា នឹង ស្រុតចុះប្រហែល១៩,៧ភាគរយ គឺសមមូលទៅនឹង ៤៤៥ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក ដែលជា ការបាត់បង់នូវប្រភពហិរញ្ញវត្ថុចិញ្ចឹមជីវិតដ៏សំខាន់មួយ សម្រាប់ គ្រួសារងាយរងគ្រោះ។
ការសិក្សានានាបានបង្ហាញថា ការផ្ញើប្រាក់ចេញរបស់ពលករចំណាកស្រុកបានជួយសម្រាលភាពក្រីក្រនៅតាមប្រទេសមានចំណូល ទាបនិង មធ្យម, ធ្វើឱ្យអាហារូបត្ថម្ភមានភាពប្រសើរឡើង, រួមចំណែកបង្កើនការចំណាយទៅលើវិស័យអប់រំ និងជួយកាត់បន្ថយពលកម្មកុមារនៅតាមគ្រួសារទីទ័លក្រ។ ប៉ុន្តែកាលណាចំនួនប្រាក់ផ្ញើចេញធ្លាក់ចុះ វា នឹង ជះផល មិន ល្អទៅលើ លទ្ធភាពចាយវាយ របស់គ្រួសារនានាទៅលើផ្នែកទាំងនេះ ដោយសារតែគេចាំបាច់ត្រូវ បង្វែរធនធានហិរញ្ញវត្ថុកាន់តែច្រើនទៅដោះ ស្រាយ បញ្ហាខ្វះខាតស្បៀងអាហារ និង សេចក្តីត្រូវការបន្ទាន់នៅ ក្នុងជីវភាពរស់នៅ ជាមុនសិន។
លោក ដេវីដ ម៉ាល់ប៉ាស់ ប្រធានធនាគារពិភពលោក មានប្រសាសន៍ថា៖ «ការផ្ញើប្រាក់មកពីក្រៅ ជាប្រភពចំណូលដ៏សំខាន់សម្រាប់បណ្តាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍។ ឱនភាពសេដ្ឋកិច្ចដែល កំពុងកើតឡើងដោយសារជំងឺកូវីដ១៩នេះ បង្កការប៉ះទង្គិចយ៉ាងដំណំលើលទ្ធភាពរបស់ពលករក្នុងការផ្ញើលុយទៅផ្ទះ អាស្រ័យហេតុនេះ វាកាន់តែសំខាន់ថែមទៀតដែលយើង ត្រូវខិតខំធ្វើយ៉ាងណាឱ្យសេដ្ឋកិច្ចនៃប្រទេសជឿនលឿនឆាប់ងើបឡើងវិញ»។
លោក ម៉ាល់ប៉ាស់ ពោលបន្ថែមទៀតថា៖ «ប្រាក់ផ្ញើពីក្រៅជួយដល់ក្រុមគ្រួសារក្នុងការចាយវាយលើស្បៀងអាហារ, លើការថែទាំសុខភាព, និង លើសេចក្តីត្រូវការចាំបាច់ជាមូលដ្ឋានផ្សេងៗ។ ក្នុងខណៈដែលក្រុមធនាគារពិភពលោកអនុវត្តវិធានការរហ័ស និងមានទ្រង់ទ្រាយទូលំទូលាយមួយដើម្បីជួយដល់ ប្រទេស ដែលជួបការលំបាក យើងកំពុង តែ ព្យាយាមរក្សាបណ្តាញផ្ទេរប្រាក់ចេញឱ្យនៅដំណើរការដដែល និងជួយ សហគមន៍ក្រីក្រ ឱ្យ មានលទ្ធភាព ទទួលបានរាល់តម្រូវការចាំបាច់បំផុតទាំងនេះ សម្រាប់ទ្រទ្រង់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។»
ក្នុងន័យនេះ ធនាគារពិភពលោកកំពុងតែជួយដល់ប្រទេសដែលជាសមាជិករបស់ខ្លួន នៅ ក្នុង ការតាមដានទៅលើរំហូរប្រាក់ផ្ញើចេញ តាម រយៈបណ្តាញនានា, ទៅលើថ្លៃចំណាយនិងភាពងាយស្រួលក្នុងការ ផ្ញើលុយទៅស្រុក, និង ទៅលើ បទប្បញ្ញត្តិសម្រាប់ការពារ សុចរិតភាព ហិរញ្ញវត្ថុដែលមានឥទ្ធិពលទៅលើ រំហូរ របស់ ប្រាក់ ផ្ទេរ។ ក្រុមធនាគារពិភពលោកកំពុងធ្វើសហការគ្នាជាមួយ ក្រុមប្រទេស G20 និងជាមួយសហគមន៍អន្តរជាតិ ដើម្បីកាត់បន្ថយថ្លៃចំណាយលើការផ្ទេរប្រាក់ និង ជួយបង្កើនបរិយាប័ន្នហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់ជនក្រីក្រ។
លំហូរការផ្ញើប្រាក់ចេញត្រូវបានរំពឹងទុកថានឹងស្រុតចុះនៅគ្រប់តំបន់ទាំងអស់ ដែលមានវត្តមានប្រតិបត្តិការរបស់ក្រុមធនាគារពិភពលោក ពិសេសនៅក្នុងតំបន់អឺរ៉ុប និង អាស៊ីកណ្តាល (២៧,៥ភាគរយ), តំបន់សាប់សាហារ៉ាក្នុងទ្វីបអាហ្វ្រ៊ិក (២៣,១ភាគរយ), តំបន់អាស៊ីខាងត្បូង (២២,១ភាគរយ), តំបន់មជ្ឈិមបូព៌ា និង អាហ្វ្រ៊ិកខាងជើង (១៩,៦ភាគរយ), តំបន់អាមេរិកឡាទីន និង ការ៉ាអ៊ីប (១៩,៣ភាគរយ), និងតំបន់អាស៊ីបូព៌ា និងប៉ាស៊ីហ្វ៊ិក (១៣ភាគរយ)។
ការធ្លាក់ចុះនូវរំហូរការផ្ញើប្រាក់ចេញនៅក្នុងឆ្នាំ២០២០យ៉ាងគំហុកនេះកើតឡើងបន្ទាប់ពីប្រទេសមានចំណូលទាបនិងមធ្យម ទទួលបានប្រាក់ផ្ទេរពីក្រៅមានចំនួនរហូតដល់ទៅ ៥៥៤ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិកនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៩ ដែលជាកំណត់ត្រាខ្ពស់មួយ។ ទន្ទឹមនឹងការធ្លាក់ចុះកាន់តែខ្លាំងរបស់ វា រំហូរនៃការផ្ញើប្រាក់ចេញត្រូវ បាន រំពឹងទុកថា នឹង កាន់ តែមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងថែមទៀត ក្នុងន័យជាប្រភពហិរញ្ញប្បទានមកពីក្រៅសម្រាប់បណ្តាប្រទេសមានចំណូលទាប និង មធ្យម ពិសេសក្នុងពេលដែលការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេសនឹងមានការធ្លាក់ចុះ ក្នុងបរិមាណកាន់តែធំ (ជាង ៣៥ភាគរយ)។ ក្នុងឆ្នាំ២០១៩ រំហូរនៃការផ្ញើប្រាក់ពីប្រទេសនានាទៅកាន់ប្រទេសមានចំណូលទាបនិងមធ្យម មានបរិមាណធំជាង បរិមាណនៃការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេស ដែលជាចំណុចគោលយ៉ាងសំខាន់មួយ សម្រាប់ប្រើក្នុងការតាមដានរំហូរធនធាន ទៅ កាន់ បណ្តា ប្រទេស កំពុងអភិវឌ្ឍន៍។
សម្រាប់ឆ្នាំ២០២១ ធនាគារពិភពលោកធ្វើការប៉ាន់ប្រមាណថា ការផ្ញើប្រាក់ចេញទៅកាន់ប្រទេសមានចំណូលទាបនិងមធ្យម នឹងងើបមុខឡើងវិញ ដោយវានឹងកើនប្រហែល ៥,៦ភាគរយ គឺមានចំនួនប្រហែល ៤៧០ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក។ ចក្ខុវិស័យ សម្រាប់ ការផ្ញើប្រាក់ចេញនឹងនៅតែមានភាពមិនប្រាកដប្រជា ដរាបណាដែល ជំងឺកូវីដ១៩នៅតែបន្តជះការប៉ះទង្គិចទៅលើចក្ខុវិស័យសម្រាប់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចទូទាំងសាកលលោក និងទៅលើវិធានការទាំងឡាយ សម្រាប់ ទប់ស្កាត់ការរាលដាលរបស់ជំងឺនេះ។ កន្លងមក ការផ្ញើប្រាក់ចេញនៅតាមប្រទេសមានលំនាំផ្ទុយពីវដ្តធម្មតា គឺពេលណាមានវិបត្តិ និង ការលំបាកកាន់តែខ្លាំងនៅឯផ្ទះ ពលករផ្ញើលុយទៅផ្ទះកាន់តែច្រើនដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ លើកនេះ ការ រាលដាលរបស់ជំងឺនេះ បានបង្កការប៉ះទង្គិចទៅលើ ប្រទេសទាំងអស់នៅលើពិភពលោក ដោយបង្កើតឱ្យមានភាពមិនប្រាកដប្រជាកាន់តែច្រើនឡើងៗ។
លោក មីខាល់ រូតកូវស្គី នាយកផ្នែកគាំពារសង្គម និងការអនុវត្តការងារសាកល នៅធនាគារពិភពលោក មានប្រសាសន៍ថា៖ «ពេលនេះ ប្រព័ន្ធគាំពារសង្គមប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ពិតជាមានសារសំខាន់ណាស់ ដើម្បីការពារជនទីទ័លក្រ និង ជន ងាយ រង គ្រោះ ក្នុងពេលមានវិបត្តិនេះ ទាំងនៅ ក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ និង ប្រទេស មានសេដ្ឋកិច្ចជឿនលឿន។ នៅតាមប្រទេសជាម្ចាស់ស្រុក អន្តរាគមន៍ផ្នែកគាំពារសង្គម គួរតែជួយគាំទ្រដល់ពលករចំណាកស្រុកផងដែរ។»
នៅក្នុងត្រីមាសទីមួយ ឆ្នាំ២០២០នេះ នៅទូទាំងសាកលលោក ការ ផ្ញើប្រាក់ ២០០ដុល្លារ ចេញទៅកាន់ ប្រទេស មួយទៀត ត្រូវចំណាយថ្លៃជាមធ្យម ៦,៨ភាគរយ នៃចំនួនទឹកប្រាក់នោះថែមទៀត ដែលទាបជាងតែបន្តិចទេប្រៀបទៅនឹងឆ្នាំកន្លងទៅ។ តំបន់សាប់សាហារ៉ាអាហ្វ្រ៊ិក នៅតែមានថ្លៃចំណាយនេះខ្ពស់ជាងគេ គឺជិត ៩ភាគរយ ក្នុងពេលដែលពលករចំណាក ស្រុក ក្នុងរង្វង់តំបន់សាប់សាហារ៉ាអាហ្វ្រ៊ិក មានចំនួនដល់ទៅជាងពីរភាគបី នៃការធ្វើចំណាកស្រុកអន្តរជាតិពីតំបន់ទាំងមូល។
លោក ឌីលីប រ៉ាថា អ្នកសរសេរអត្ថបទសង្ខេបនិងជាប្រធានផ្នែក KNOMAD និយាយថា៖ «ជំនួយចាំបាច់ សម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវភាព របស់ ពលករចំណាកស្រុកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គេ គឺការដាក់ចេញវិធានការឱ្យបានឆាប់ៗសម្រាប់សម្រួល ដល់ការផ្ញើប្រាក់ចេញ និង ការទទួល ប្រាក់។ វិធានការទាំងនោះរួមមាន ការចាត់ទុកសេវាផ្ញើប្រាក់ចេញថាជាសេវាមានសារៈសំខាន់ស្នូល និងធ្វើឱ្យវាមានភាពងាយស្រួល សម្រាប់ ពលករចំណាកស្រុកប្រើប្រាស់បាន។»
និន្នាការនៃការផ្ញើប្រាក់ចេញតាមតំបន់៖នៅក្នុងឆ្នាំ២០១៩ រំហូរនៃការផ្ញើប្រាក់ចេញទៅកាន់តំបន់អាស៊ីបូព៌ានិងប៉ាស៊ីហ្វ៊ិក កើនបានប្រហែល២,៦ភាគរយ ឬចំនួន ១៤៧ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក ប៉ុន្តែវាទាបជាងប្រហែល ៤,៣ភាគរយ ប្រៀបធៀបទៅនឹង អត្រាកំណើន នៅ ក្នុង ឆ្នាំ ២០១៨។ ក្នុងឆ្នាំ២០២០នេះ រំហូរការផ្ញើប្រាក់ចេញ ត្រូវ បាន រំពឹងទុកថានឹង ធ្លាក់ចុះ ១៣ភាគរយ។ ការថយចុះនេះ ត្រូវបានរំពឹងទុក ថា បណ្តា ល មក ពីការ ថមថយរំហូរប្រាក់ផ្ញើចេញពីសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលជា ប្រភពធំជាងគេនៃការផ្ញើប្រាក់មកចូលតំបន់នេះ។ ប្រ ទេស មួយចំនួនដែល ពឹងផ្អែកលើ ប្រាក់ផ្ញើមកពីក្រៅប្រទេស តួយ៉ាង ប្រទេសបណ្តាកោះប៉ាស៊ីហ្វ៊ិក នឹងមានគ្រួសារច្រើនជួបហានិភ័យ ដោយសារការធ្លាក់ចុះនៃចំណូលប្រាក់ផ្ញើមកពីក្រៅ នៅ ក្នុងកំឡុងពេលនេះ។ ក្នុងឆ្នាំ២០២១ គេរំពឹងទុកថា តំបន់នេះនឹង ទទួល បាន កំណើនងើបមកវិញដល់ទៅ៧,៥ភាគរយ។ ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់ចេញ៖ ក្នុងត្រីមាសទីមួយនៃឆ្នាំ២០២០ ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់២០០ដុល្លារអាមេរិកទៅកាន់ តំបន់ អាស៊ីបូព៌ា និង ប៉ាស៊ីហ្វ៊ិក ធ្លាក់មកនៅអត្រាត្រឹម ៧,១៣ភាគរយ ប្រៀបធៀបទៅនឹង ត្រីមាសដូចគ្នាក្នុងឆ្នាំ២០១៩។ ទូទាំងតំបន់មានប្រទេសច្រករបៀងប្រាំ ដែលមានថ្លៃចំណាយទាបបំផុតជាមធ្យមត្រឹម តែ២,៦ភាគរយទេ ប៉ុន្តែក៏មានច្រករបៀងប្រាំផ្សេងទៀតដែលមានថ្លៃចំណាយលើសេវានេះ ខ្ពស់ជាមធ្យម រហូតដល់ទៅ ១៥,៤ ភាគរយ គិតត្រឹមឆមាសទី៤ ឆ្នាំ២០១៩។
ក្នុងឆ្នាំ២០១៩ ការផ្ញើប្រាក់ចេញទៅកាន់ប្រទេសក្នុងតំបន់អឺរ៉ុប និង អាស៊ីកណ្តាល នៅមានសភាពស្វាហាប់នៅឡើយ គឺកើនបានជិត ៦ភាគរយ ដល់ទៅ ៦៥ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក។ ប្រទេសអ៊ុយក្រែន នៅតែជាអ្នកទទួល បានចំណែកធំជាងបង្អស់នៃប្រាក់ផ្ញើនៅក្នុងតំបន់ គឺរហូតជិតដល់ទៅ ១៦ប៊ីលានដុល្លារ ដែលជាកំណត់ត្រាមួយខ្ពស់។ ទន្ទឹមគ្នានេះ បណ្តាប្រទេសដូចជា សាធារណរដ្ឋគៀរហ្គីស, តាហ្ស៊ីគីស្ថាន, និង អ៊ុសប៊ែកគីស្ថាន ដែលសេដ្ឋកិច្ចមិនសូវពឹងផ្អែកលើការផ្ញើប្រាក់មកពីក្រៅ បានទទួលផល ពី ការ ស្ទុះងើបនៃសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងប្រទេសរុស្ស៊ី។ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២០ ទំហំនៃការផ្ញើប្រាក់មកពីក្រៅត្រូវបានរំពឹងទុកថានឹងធ្លាក់ជិត២៨ភាគរយ ដោយសារកត្តាគួបផ្សំគ្នានៃផលប៉ះទង្គិចពីសំណាក់ការរាលដាលជំងឺកូរ៉ូណា និង ការធ្លាក់ចុះថ្លៃប្រេង។ ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់ចេញ៖ ក្នុងត្រីមាសទីមួយនៃឆ្នាំ២០២០ ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់២០០ដុល្លារអាមេរិកទៅកាន់ប្រទេសក្នុងតំបន់អឺរ៉ុប និង អាស៊ីកណ្តាល ស្រុតចុះបន្តិចមកនៅត្រឹមអត្រា ៦,៤៨ភាគរយ ពី ៦,៦៧ភាគរយ នៅក្នុងឆ្នាំកន្លងទៅ។ ថ្លៃសេវានេះនៅតាមច្រករបៀងទូទាំងតំបន់ មាន អត្រាខុសគ្នាច្រើន ជាពិសេស ការផ្ញើប្រាក់ចេញពីប្រទេសតួរគីទៅកាន់ប្រទេស ប៊ុលហ្គារីត្រូវបង់ថ្លៃសេវាខ្ពស់ ក្នុងពេលដែលថ្លៃសេវានេះមានទាបទៅវិញ នៅ ក្នុង ការផ្ញើចេញពីប្រទេសរុស្ស៊ីទៅកាន់ប្រទេសអាហ្ស៊ែបៃហ្សង់។
ក្នុងឆ្នាំ២០១៩ រំហូរនៃការផ្ញើប្រាក់ចេញទៅកាន់តំបន់អាមេរិកឡាទីន និង ការ៉ាអ៊ីប កើនបាន ៧,៣ភាគរយ ដល់ទៅ ៩៥ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក។ កំណើននៃការរំហូរចូលប្រាក់ផ្ញើនេះមានកម្រិតខុសៗគ្នានៅតាមប្រទេសក្នុងតំបន់។ ប្រទេសប្រេស៊ីល, ហ្កាតេម៉ាឡា និងហុងឌូរ៉ាស់ ទទួល បាន កំណើនប្រាក់ផ្ញើពីក្រៅដល់ទៅជាង ១២ភាគរយ ក្នុងឆ្នាំ២០១៩។ ប្រទេសកូឡុំប៊ី, អេក្វាឌ័រ, នីការ៉ាហ្កា និងប៉ាណាម៉ា ទទួល បាន កំណើនជាង ៦ភាគរយ តែផ្ទុយទៅវិញ នៅប្រទេសបូលីវី និងប្រទេសប៉ារ៉ាហ្កាយ កំណើននៃការផ្ញើប្រាក់ពីក្រៅធ្លាក់ចុះជិត ៣,៨ភាគរយ និង ២,២ភាគរយ រៀងៗខ្លួន។ ក្នុងឆ្នាំ២០២០ រំហូរប្រាក់ផ្ញើចេញទៅកាន់តំបន់ ត្រូវ បាន ប៉ាន់ស្មានថានឹងធ្លាក់ចុះជិត ១៩,៣ភាគរយ។ ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់ចេញ៖ ក្នុងត្រីមាសទីមួយនៃឆ្នាំ២០២០ ការផ្ញើប្រាក់ចេញ២០០ដុល្លារ ត្រូវបង់ថ្លៃចំណាយលើសេវាជាមធ្យម ៥,៩៧ភាគរយ។ ក្នុងកំឡុងមានវិបត្តិកូវីដ១៩នេះ ថ្លៃសេវាលើការផ្ញើប្រាក់ចេញទៅកាន់តំបន់ អាច នឹងឡើងថែមទៀត ដោយសារតែបញ្ហាប្រឈមជាច្រើនដែលប្រតិបត្តិកររកស៊ីក្នុងផ្នែកនេះកំពុងជួបប្រទះនៅ ក្នុង ប្រតិបត្តិការរបស់ខ្លួន (ដូចជា ការបិទការិយាល័យ និងសាខាភ្នាក់ងារ, ការលំបាកខ្សត់សាច់ប្រាក់, អត្រាប្តូរប្រាក់, បញ្ហាសន្តិសុខ ជាដើម) និង បញ្ហាអនុលោមភាពតាមបទប្បញ្ញត្តិរបស់ស្ថាប័ន AML/CFT។
ក្នុងឆ្នាំ២០២០ ការផ្ញើប្រាក់ទៅកាន់តំបន់មជ្ឈិមបូព៌ា និងអាហ្វ្រ៊ិកខាងជើង ត្រូវ បាន ព្យាករណ៍ទុកថានឹងធ្លាក់ចុះជិត ១៩,៦ភាគរយ គឺ៤៧ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក ក្រោយពីកើនបាន ២,៦ភាគរយ ក្នុងឆ្នាំ២០១៩ កន្លងមក។ ការធ្លាក់ចុះនេះ គឺបណ្តាលមកពី ស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចស្រុតចុះនៅទូទាំងពិភពលោក និង ផលប៉ះទង្គិចពីការធ្លាក់ថ្លៃប្រេងក្នុងចំណោមប្រទេស សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាសហប្រតិបត្តិការតំបន់ឈូងសមុទ្រអារ៉ាប់ (GCC)។ ការផ្ញើប្រាក់ចេញពីតំបន់ចាយរូបិយវត្ថុអឺរ៉ូ ក៏អាចនឹងរងផលប៉ះពាល់ថែមទៀតពីស្ថានភាពថមថយសេដ្ឋកិច្ចដែល តំបន់នេះធ្លាប់មានរួចមកហើយមុនមានវិបត្តិកូវីដ១៩ និង ការ ធ្លាក់ចុះតម្លៃរូបិយវត្ថុអឺរ៉ូធៀបទៅនឹងលុយដុល្លារអាមេរិក។ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២១ ការផ្ញើប្រាក់ទៅកាន់តំបន់នេះ ត្រូវ បាន រំពឹងទុកថា នឹង ងើបឡើងវិញ តែក្នុងសម្ទុះយឺតប្រហែល ១,៦ភាគរយ ដោយសារតែកំណើនសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់ប្រាក់អឺរ៉ូនៅមានសភាពមធ្យម និង ដោយសារ រំហូរ សាច់ ប្រាក់ ខ្សោយចេញពីចំណោមប្រទេស សមាជិក GCC។ ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់ចេញ៖ ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់ចេញ២០០ដុល្លារ ទៅកាន់តំបន់នេះ គឺមានអត្រា ៧ភាគរយ ដែលជារួមឥតមានការប្រែប្រួលខុសពីឆ្នាំមុនទេ។ ថ្លៃចំណាយលើសេវានេះមានភាពខុសៗគ្នាខ្លាំងនៅតាមច្រករបៀងប្រទេសទាំងនេះ។ ថ្លៃចំណាយលើសេវា ក្នុងការផ្ញើប្រាក់ ចេញពីប្រទេសមានចំណូលខ្ពស់ដែលជាសមាជិកអង្គការ OECD ទៅកាន់ប្រទេសលីបង់ នៅតែមានអត្រាជាលេខពីរខ្ទង់។ ការផ្ញើប្រាក់ចេញពីប្រទេសសមាជិក GCC ទៅកាន់ប្រទេសអេហ្ស៊ីប និងហ្ស៊កដង់ ត្រូវចំណាយ សេវាក្នុង អត្រា ពី ៣ ទៅ ៥ភាគរយ នៅ តាម ច្រក របៀងខ្លះ។ ច្រករបៀបរវាងប្រទេសអារ៉ាប៊ី សាអូឌីត និងប្រទេសស៊ីរី ឃើញថា មាន ការធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងនូវថ្លៃសេវាផ្ញើប្រាក់ ដោយសារ តែសង្គ្រាម ស៊ីវិលនៅប្រទេសស៊ីរី ហាក់ដូចជាមានសភាពស្ងប់ជាងមុនបន្តិច។
ក្នុងឆ្នាំ២០២០ ការផ្ញើប្រាក់ទៅកាន់តំបន់អាស៊ីខាងត្បូង ត្រូវបានព្យាករណ៍ថា នឹងស្រុតចុះជិត ២២ភាគរយ ដល់ទៅ១០៩ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក ក្រោយពីតំបន់នេះទទួលបានកំណើននៃការផ្ញើប្រាក់ ៦,១ភាគរយ ក្នុងឆ្នាំ២០១៩។ ការធ្លាក់ចុះសន្ទុះនៃការ ផ្ញើប្រាក់ទៅកាន់តំបន់អាស៊ីខាងត្បូងក្នុងឆ្នាំ២០២០នេះ គឺបណ្តាលមកពីកត្តានៃការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ចដោយសារតែការផ្ទុះជំងឺកូវីដ១៩ និង ការធ្លាក់ចុះថ្លៃប្រេង។ ការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ចនេះទំនងជានឹងជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានផ្ទាល់ទៅលើលទ្ធភាពការហូរសាច់ប្រាក់ផ្ញើចេញពីសហរដ្ឋអាមេរិក, ពីចក្រភពអង់គ្លេស និងពីសហភាពអឺរ៉ុប ទៅកាន់ តំបន់អាស៊ីខាងត្បូង។ ការធ្លាក់ចុះថ្លៃប្រេង នឹង ប៉ះពាល់ទៅលើការហូរចេញប្រាក់ផ្ញើពីប្រទេសសមាជិក GCC និងពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់ចេញ៖ តំបន់អាស៊ីខាងត្បូងមានថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់ចេញទាបជាងគេ ធៀបទៅនឹងតំបន់ផ្សេងទៀត គឺក្នុងអត្រាត្រឹមតែ ៤,៩៥ភាគរយ ប៉ុណ្ណោះ។ ប្រទេសមួយចំនួនក្នុងតំបន់នេះ មាន អត្រាទាបជាង ៣ភាគរយ ដែលជាគោលដៅមួយរបស់ គោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព។ អត្រាទាបនេះប្រហែលបណ្តាលមកពីសាច់ប្រាក់ផ្ញើចេញមានទំហំធំ, ទីផ្សារមានភាពប្រកួតប្រជែងខ្លាំង និង ការអភិវឌ្ឍរបស់បច្ចេកវិទ្យា ដែរ។ ប៉ុន្តែ ប្រទេសច្រករបៀង មួយចំនួនក្នុងតំបន់នេះ មានថ្លៃសេវាក្នុងអត្រាខ្ពស់ រហូតដល់ទៅជាង ១០ភាគរយ ដោយសារតែសាច់ប្រាក់ផ្ញើចេញមានបរិមាណតិច, ទីផ្សារខ្វះការប្រកួតប្រជែង និង ការបារម្ភមួយចំនួនពាក់ព័ន្ធបទប្បញ្ញត្តិសម្រាប់ការផ្ញើប្រាក់ចេញ។ បទប្បញ្ញត្តិធនាគារពាក់ព័ន្ធទៅនឹង AML/CFT បានបង្កើនសណ្ឋានហានិភ័យរបស់ អ្នកផ្តល់សេវាផ្ញើប្រាក់ ហើយតាមរយៈនេះ វា ក៏ធ្វើ ឱ្យថ្លៃចំណាយលើសេវាកើន ទៅតាមនោះដែរសម្រាប់ប្រទេសដែលចាំទទួលប្រាក់ផ្ញើមួយចំនួន ដូចជា ប្រទេស អាហ្វហ្កានីស្ថាន និង សម្រាប់ ប្រទេសដែលផ្ញើប្រាក់ចេញ ដូចជា ប្រទេស ប៉ាគីស្ថាន ជា ដើម។
ក្នុងឆ្នាំ២០១៩ ការផ្ញើប្រាក់ទៅកាន់តំបន់សាប់សាហារ៉ាអាហ្វ្រ៊ិក មានការធ្លាក់ចុះ ០,៥ភាគរយ ដោយមកនៅមានចំនួនត្រឹម ៤៨ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក។ ដោយសារតែវិបត្តិដែលបង្កឡើដោយជំងឺកូវីដ១៩ រំហូររបស់ប្រាក់ផ្ញើចេញទៅកាន់តំបន់នេះត្រូវបានរំពឹងទុកថា នឹង ធ្លាក់ចុះជិត ២៣,១ភាគរយ ជាសាច់ប្រាក់មកនៅត្រឹម ៣៧ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក ក្នុងឆ្នាំ២០២០ តែវា នឹងរំពឹងថា នឹង ងើបកើនមកវិញបាន ៤ភាគរយ ក្នុង ឆ្នាំ ២០២១។ ការធ្លាក់ចុះនេះ អាចបណ្តាលមក ពីកត្តាគួបផ្សំគ្នាច្រើន ពិសេស ការ ផ្ទុះជំងឺកូរ៉ូណានេះ នៅ តាម ប្រទេសគោលដៅមួយចំនួនដែល ពលករចំណាកស្រុកអាហ្វ្រ៊ិកកំពុងស្នាក់អាស្រ័យនៅ រួមមាន តំបន់ សហភាពអឺរ៉ុប, សហរដ្ឋ អាមេរិក, មជ្ឈិមបូព៌ា និង ចិន។ នៅក្នុងតំបន់និងប្រទេសទាំងនេះដែលជាសេដ្ឋកិច្ចគ្រាក់ៗ មានពលករមកពីតំបន់ សាប់សាហារ៉ាអាហ្វ្រ៊ិក និង តំបន់នានាក្នុងចំណែកមួយធំ និងជា ប្រភពជិតស្មើមួយភាគបួននៃទំហំប្រាក់ផ្ញើសរុបទៅកាន់សាប់សាហារ៉ាអាហ្វ្រ៊ិក។ ក្រៅពីផលប៉ះទង្គិច ដោយសារ ការ រាលដាលជំងឺនេះ ប្រទេសជាច្រើននៅក្នុងតំបន់ អាហ្វ្រ៊ិកខាងកើត កំពុងត្រូវ រងការវាយប្រហាររបស់ហ្វូងសត្វកណ្តូបទៅលើដំណាំដាំដុះ ដែលគំរាមកំហែងដល់ ការផ្គត់ផ្គង់ ស្បៀងអាហារដល់ប្រជាជននៅក្នុងតំបន់នេះ។ ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់ចេញ៖ ក្នុងត្រីមាសទីមួយ ឆ្នាំ២០២០ ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់ ២០០ដុល្លារទៅកាន់តំបន់នេះ មានអត្រាជាមធ្យម ៨,៩ភាគរយ ដែល ជាការស្រុតចុះបន្តិច ប្រៀបធៀបទៅ នឹង អត្រាថ្លៃមធ្យម ៩,២៥ភាគរយ ក្នុងឆ្នាំកន្លងទៅ។ តំបន់អាហ្វ្រ៊ិកខាងត្បូងត្រូវបានគេសង្កេតឃើញថាជា ច្រករបៀងដែល មាន អត្រា ថ្លៃសេវាខ្ពស់ជាងគេ គឺខ្ពស់រហូតដល់ទៅ ២០ភាគរយ ក៏មានដែរ។ តែផ្ទុយទៅវិញ នៅច្រករបៀងដែលមិនសូវថ្លៃនោះ អត្រា ថ្លៃចំណាយលើសេវាផ្ញើប្រាក់ចេញមានជាមធ្យមមិនដល់ ៣,៦ភាគរយ ផង៕
ដោយ៖កូឡាប
