បន្ទាយមានជ័យ ៖ បញ្ហាជំនឿផ្លូវងងឹតបានគ្របដណ្តប់លើគម្រោងរុះរើយកចេញនូវសំណង់ខ្លោងទ្វារប្រាសាទកំពូល ៣ ធ្វើពីបេតុង និងដែក នៃច្រកព្រំដែនទ្វារអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែត ។
ទោះជាយ៉ាងណា ក៏មន្ត្រីអាជ្ញាធរដែនដីនិងជំនាញអះអាងថា ពួកខ្លួនភ័យខ្លាចនឹងជំនឿដែលមិនអាចវែកញែកតវ៉ាបាននោះផង និងសម្ពាធពីការរារាំងពីបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋផងលើគម្រោងនេះ ប៉ុន្តែត្រូវតែរុះរើប្តូរទីតាំងសំណង់នេះ ។
លោកសាន ស៊ានហូ អភិបាលក្រុងប៉ោយប៉ែត ប្រាប់ល្ងាចថ្ងៃទី៣០ មករាថា ៖ អាជ្ញាធរក្រុងនិងលោកផ្ទាល់បានទទួលសណ្តាប់មតិយោបល់និងសុំអនុសាសន៍ទាំងឡាយទាំងពលរដ្ឋ ទាំងថ្នាក់ក្រោមទាំងថ្នាក់លើ រួមទាំងពីក្រសួងសាធារណការនិងដឹកជញ្ជូន ពីសម្តេចក្រឡាហោម ស ខេង ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃ ពីលោកឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី កែ គឹមយ៉ាននិងពីលោក សួន បវរ អភិបាលខេត្តរួចហើយ ពីករណីត្រូវកាត់ ដក រុះរើខ្លោងទ្វារប្រាសាទកំពូល ៣ នៅច្រកទ្វារព្រំដែនអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែតមកដាក់នៅត្រង់រង្វង់មូលប៉ោយប៉ែត។
ករណីរុះរើខ្លោងទ្វារ ដែលកសាងពីចុងទសវត្សរ៍ទី៩០នេះ អ្នកមានជំនឿ ពលរដ្ឋ មន្ត្រីនិងលោក សាន ស៊ានហូ បានទទួលស្គាល់នូវបញ្ហាប្រឈមដ៏លំបាកនិងភ័យខ្លាចថា ៖ នៅពេលអោយស្ថាបត្យករវ័យក្មេងគ្រាន់គូរពង្រាងប្លង់ខ្លោងទ្វារនោះ ដើម្បីត្រៀមកាត់ ស្ទូចដក និងបំលាស់ទី ក៏ស្រាប់តែនៅពេលយប់មានគេអោយយល់សប្តិទៅស្ថាបត្យករនោះនៅពេលយប់ថា រូបតោទាំង២រូបនៅចាំនឹងជើងខ្លោងទ្វារ ស្ទុះមកខាំក្រញី សម្លុតថា កុំយកខ្លោងនោះចេញទៅណាអោយសោះ។ ពុំនោះទេនឹងខាំប្រហារអសារបង់ជីវិត។
ចំណែកជាងផ្សាដែក ដែលបានឡើងផ្សាសាកល្បងលើកំណាត់ខាងលើខ្លោងទ្វារប្រាសាទ លុះយប់ឡើង បុរសនោះបានយល់សប្តិឃើញដូនចាស់ម្នាក់ស្លៀកក្បិនពណ៌សនិងពាក់អាវទ្រនាប់ពណ៌ខ្មៅ ដើរចេញពីពីដើមពោធិ៍នៅក្បែរអូរព្រំដែន ហើយមកគំរាមថា មិនអោយរុះរើយកខ្លោងទ្វារនេះចេញឡើយ។ បើហ៊ានយកនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ធំមិនខាន។
ប៉ុន្តែ ដូនជី ក្នុងសុបិន្តនោះ បាននិយាយសម្រួលមកវិញថា គាត់អាចអនុញ្ញាតិអោយយកខ្លោងទ្វារនេះចេញបាន កុំតែបំផ្លាញចោលកេរ ហើយត្រូវអនុវត្តតាមរបៀបប្រណិប័តខាងជំនឿផ្លូវងងឹតដូចជា ៖ ត្រូវសែនព្រេន រណ្តាប់ដង្វាយ មានភ្លេង មានរបាំ មានពីអីដង្ហែតាមវេលា និងច្រកផ្លូវដែលកំណត់ ។
ត្រូវចងព័ទ្ធសីមាក្រណាត់ សតាមផ្លូវហែនិងត្រង់ស្ពានឆ្លងកាត់ថ្នល់នៃអគារកាស៊ីណូហ្គ្រែនដាយអឺម៉ិនស៊ីធី និងហាមមនុស្ស ពិសេសស្ត្រីមានផ្ទៃពោះដើរពីលើស្ពាននោះក្នុងអំឡុងក្បួនឆ្លងកាត់។
ឯពលរដ្ឋពលរដ្ឋជាច្រើន បានស្នើសុំអោយរដ្ឋបាលក្រុងប៉ោយប៉ែត និងរដ្ឋបាលខេត្តបន្ទាយមានជ័យ កុំគាស់រំលើងយកខ្លោងទ្វារប្រាសាទកំពូល ៣ នេះចេញ ព្រោះប្រាសាទនេះបានក្លាយជានិមិត្តរូប ជាកិត្យានុភាពនិងបង្គោលកៀកព្រំដែននៃស្ពានច្រកទ្វារព្រំដែនទៅហើយ។
ប៉ុន្តែរដ្ឋបាលក្រុងប៉ោយប៉ែតបានពន្យល់ថា ករណីត្រូវសុំរើយកខ្លោងទ្វារប្រាសាទកំពូល៣នេះ មិនមែនជាគំនិតរបស់ក្រុងឬខេត្ត។ តែជាគម្រោងរបស់ក្រសួងមហាផ្ទៃ និងរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាតែម្តង ដែលត្រូវរុះរើវាយចោល ព្រោះសំណង់អគារអ្នកដំណើរ និងការិយាល័យធ្វើការថ្មីធំ និងខ្ពស់ ទំនើបប្រហាក់ប្រហែលនឹងអគារខាងភាគីថៃដែរ ត្រូវបានបានសាងសង់ចំត្រង់ខ្លោងទ្វារនោះ។
ឯរដ្ឋបាលក្រុងនិងខេត្តដែលសោកស្តាយ បានស្នើសុំកាត់រុះរើនិងដឹកជញ្ជូនតាមបច្ចេកទេសផង តាមលក្ខណ:ជំនឿផង ដើម្បីយកមកដាក់អោយខ្ពស់ដដែល ឬខ្ពស់ជាងមុននៅត្រង់រង្វង់មូលប៉ោយប៉ែត ដោយទុកច្រកអោយរថភ្លើងរត់ពីក្រោមតែម្តង ។ពោលគឺ ការរៀបចំនេះ មិនបានអោយខ្លោងទ្វារនេះ បាត់បង់ឡើយ គ្រាន់តែដូរទីតាំងតាមតម្រូវការជាក់ស្តែង ហើយក្រុងត្រូវរៀបចំកែលម្អ បន្លែមការដាំដើមត្នោត ភ្លើងបំភ្លឺ ដែលអាចចំណាយថវិការួមដល់ទៅ៣០ម៉ឺនទៅ៥០ម៉ឺនដុល្លារឯណោះ ។
ក្នុងនោះ ការកាត់ ស្ទូច ដឹកជញ្ជូន ចល័តខ្លោងទ្វារក៏លំបាកនិងចំណាយខ្ពស់ណាស់ ព្រោះពិបាករកក្រុមហ៊ុន ឬបុគ្គលណាហ៊ានធ្វើប ន្ទាប់ពីមានអភូតហេតុជំនឿដូចខាងលើ។
ទោះយ៉ាងណា លោកសាន ស៊ានហូ និយាយប្រាប់ថា ៖ ក្រុងត្រូវតែធ្វើ ព្រោះគ្រាន់តែសុំផ្លាស់ប្តូរទីតាំងខ្លោងទ្វារ មិនមែនវាយចោលទទេឯណា? ហើយក្រុងក៏នឹងរៀបចំគ្រឿងរណ្តាប់និងពិធីដូចខាងផ្នែកជំនឿណែនាំ៕ ដោយ ៖ បន្ទាយ
