ភ្នំពេញ៖ លោកបណ្ឌិត ម៉ី កល្យាណ ស្ថាបនិកមជ្ឈមណ្ឌលសូត្រខ្មែរសង្ឃឹមថា កម្ពុជានឹងអាចផលិតសូត្របាន១០០គីទ្បូក្រាមក្នុងឆ្នាំ២០២០នេះ និងសង្ឃឹមយ៉ាងមុតមាំថាបរិមាណនៃការផលិតនឹងកាន់តែកើនទ្បើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ លោកបណ្ឌិត សង្ឃឹមយ៉ាងមុតមាំថាបរិមាណនៃការផលិតនឹងកាន់តែកើនទ្បើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។
លោកបណ្ឌិត ម៉ី កល្យាណ បានឱ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្នមជ្ឈមណ្ឌលសូត្រខ្មែរបានជោគជ័យក្នុងការផលិតចំណីអាហារសិប្បនិម្មិតសម្រាប់ដង្កូវនាង តាមរយៈការលាយស្លឹកមនជាមួយវីតាមីនសំខាន់ៗមួយចំនួន។តាមរយៈការដាក់របបអាហារសិប្បនិម្មិតនេះម្ដង ដង្កូវនាងអាចស៊ីបានក្នុងរយៈពេល ១២ ថ្ងៃ។ ជាធម្មតា ដង្កូវនាងស៊ីចំណីបីដងក្នុងមួយថ្ងៃ។របបអាហារសិប្បនិម្មិតនេះធ្វើឱ្យដង្កូវនាងរីកធំធាត់និងមានសុខភាពល្អ។
ទន្ទឹមនេះ លោកបណ្ឌិតម៉ី កល្យាណ បានឱ្យដឹងថា មជ្ឈមណ្ឌលសូត្រខ្មែរទី២នឹងសាងសង់នៅខេត្តមណ្ឌលគិរី ដើម្បីផលិតពងដង្កូវនាងនិងដង្កូវនាងល្អព្រោះខេត្តនេះ ផ្តល់នូវសក្តានុពលខ្លាំងក្នុងការផលិតដង្កូវនាងក៏ដូចជាការដាំដុះដើមមនសំរាប់ជាចំណីដង្កូវនាង។
លោកបណ្ឌិត បានបញ្ជាក់ថា មជ្ឈមណ្ឌលសូត្រទី២នេះនឹងចាប់ផ្តើមសាងសង់នៅចុងឆ្នាំ២០២០ខាងមុខនេះដែលនឹងត្រូវចំណាយ៣ម៉ឺនដុល្លារ។ចំនែកផ្ទៃដីដាំមនក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរីមានចំនួន៣ហិចតា។
លោកបណ្ឌិត បានមានប្រសាសន៍ថា «យើងដឹងថាការដាំមននៅមណ្ឌលគិរីគឺល្អ។មណ្ឌលគិរីជាកន្លែងមួយពិសេសសម្រាប់ប្រទេសខ្មែរយើងដែលEcosystemរបស់វាល្អដែលវាត្រជាក់ ទឹកដីល្អ អាកាសធាតុអត់សូវក្តៅ វាល្អសម្រាប់មន ដង្កូវនាង»។
សូមជម្រាបថា មជ្ឈមណ្ឌលសូត្រខ្មែរមុនគេបង្អស់ មានទីតាំងនៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ។ ការបង្កើតមជ្ឈមណ្ឌលសូត្រខ្មែរនេះ គឺជួយផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពរបស់ប្រជាកសិករពិសេសស្ត្រី លើកស្ទួយវិស័យសូត្រនៅកម្ពុជា និងកាត់បន្ថយការនាំយកសូត្រពីក្រៅប្រទេសដើម្បីផលិតនូវផលិតផលសំរេចដែលមានដូចជាសំពត់ហូល ក្រមាសូត្រដែលជាផលិតផលសម្រាប់ស្លៀកពាក់ ប្រើប្រាស់ និងយកមកធ្វើជាគ្រឿងសម្អាងនិងថ្នាំពេទ្យជាដើម។
វិស័យសូត្ររបស់កម្ពុជាស្ទើរតែផុតជីវិតទៅហើយ ដោយសារតែវាត្រូវបានគេទុកចោលមិនអភិវឌ្ឍ ហើយមានតែកសិករតិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលបន្តកិច្ចការដាំដុះមកសម្រាប់សិប្បកម្មជាលក្ខណៈគ្រួសារ។ ជាមួយគ្នានោះ កម្ពុជាបាននាំចូលសូត្រយ៉ាងហោចណាស់ ៤០០ តោនក្នុងមួយឆ្នាំដែលមានតម្លៃ ៣០ លានដុល្លារ៕ ដោយ ៖ CEN
