រដ្ឋធានីដាកា៖ ប្រទេសបង់ក្លាដែស កំពុងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាប្រឈមយ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសក្នុងវិស័យអប់រំដោយសារតែជម្ងឺ Covid-19 នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍ថ្មីៗនេះរបស់អង្គការ ILO និង UNICEF ព្រោះថាជម្ងឺ Covid-19 បានរុញច្រានកុមាររាប់លាននាក់ចូលទៅក្នុងពលកម្មកុមារនៅក្នុងប្រទេសបង់ក្លាដែស។
ការបិទ សាលារៀនអស់រយៈពេលជាងមួយឆ្នាំ និងការថយចុះនៃប្រាក់ចំណូលគ្រួសារបានធ្វើឱ្យ សិស្សសាលា ប្រឈមនឹងហានិភ័យនៃពលកម្មកុមារ។ ការដែលងាយរកនៃពលករកុមារដែលទទួលកម្រៃទាប បានធ្វើឱ្យ ពលកម្មកុមារមានភាពពេញនិយមនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ ពួកគេភាគច្រើនធ្វើការងារនៅតាមដងផ្លូវ (ជួសជុល ផ្សារដែក ផលិតគ្រឿងសង្ហារិម។ល។) ភោជនីយដ្ឋាន និងតូប ហាងតូចៗ ហាងសាឡន ហាងនំប៉័ង សារធាតុគីមី ប្រមូលសំរាម និងការដឹកជញ្ជូន។
នាយកប្រតិបត្តិនៃយុទ្ធនាការអប់រំដ៏ពេញនិយម លោក Rasheda K Chowdhury មានប្រសាសន៍ថា អ្វីដែលជាភស្តុតាងបញ្ជាក់នៅពេលនេះ គឺការ កើនឡើងនៃចំនួនកុមារដែលបោះបង់ការសិក្សា និងចូលរួមក្នុងការងារដ៏គ្រោះថ្នាក់ ដែលវាជាលទ្ធផលនៃជំងឺ រាតត្បាតនៅក្នុងប្រទេស។ ដោយអំពាវនាវឱ្យ រដ្ឋាភិបាលដើរតួនាទី និងទំនួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួនក្នុងការ បញ្ជូនកុមារទៅសាលារៀនវិញតាមផែនការ និងកម្មវិធី។ វាត្រូវបានគេលើកឡើងថា កុមារក្រីក្រ និងអត់ឃ្លាន ត្រូវបានគេផ្តល់ជំនួយក្នុងស្រុកប្រហែល 33 ភាគរយនៅក្នុងទីក្រុងដាកា។
កម្មករ Md. Asad បាននិយាយថា៖ “ខ្ញុំរៀនថ្នាក់ទី 8 ។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការបិទខ្ទប់ COVID-19 ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមធ្វើការនៅកន្លែងនេះ។ មិត្តរួមថ្នាក់របស់ខ្ញុំស្ទើរតែទាំងអស់បានចាប់ផ្តើមធ្វើការនៅកន្លែង ឬហាងផ្សេងៗគ្នា។ គ្រួសារ របស់យើងជួបការលំបាកក្នុងអំឡុងពេលមានជំងឺរាតត្បាត ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវចាប់ផ្តើមធ្វើការ។ មិត្តរបស់ខ្ញុំ ក៏ជួបរឿងស្រដៀងគ្នាដែរ។ សាលាយើងបានបិទជាយូរមកហើយ ឥឡូវទើបបានបើកវិញហើយពេល ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំមានគម្រោងទៅរៀនវិញ ហើយនៅតែធ្វើការងារនេះផង។”
កម្មករដេរប៉ាក់ Shumona បាននិយាយថា៖ “ខ្ញុំឈប់ទៅសាលា ដោយសារជំងឺរាតត្បាត។ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំសុំឱ្យខ្ញុំទៅសាលាឡើងវិញ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិន អាចចូលរួមជាមួយពួកគេបានទេ។ យើងកំពុងឆ្លងកាត់ការលំបាកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ឪពុករបស់ខ្ញុំជាអ្នក អូសរទេះ ខ្ញុំកំពុងព្យាយាមជួយគាត់តាមរយៈប្រាក់ចំណូលតិចតួចរបស់ខ្ញុំដោយការដេរនៅផ្ទះ។”
Ripon កម្មករ៖ “ខ្ញុំជាសិស្សថ្នាក់ទី១០។ ខ្ញុំមកធ្វើការដោយសារការបិទសាលា ដែលបណ្តាលមកពីជំងឺកូវីដ១៩។ គ្រួសារខ្ញុំត្រូវការចំណូលពីខ្ញុំនៅពេលនេះ ខ្ញុំចង់ទៅរៀនម្ដងទៀត។ ”
លោកស្រី Rasheda K Chowdhury នាយកប្រតិបត្តិ យុទ្ធនាការសម្រាប់ការអប់រំ ពេញនិយម)៖ បាននិយាយថា “ប្រទេសជាច្រើនកំពុងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាដ៏ធំក្នុងវិស័យអប់រំ ដោយសារតែជំងឺកូវីដ-១៩។ កាល ពីឆ្នាំមុន អគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិបាននិយាយថា វិបត្តិជំងឺរាតត្បាតនឹងបង្កការខូចខាត យ៉ាងខ្លាំងដល់វិស័យអប់រំ ឥឡូវនេះយើងកំពុងឃើញការឆ្លុះបញ្ចាំង នោះនៅក្នុងប្រទេស បង់ក្លាដែសផងដែរ។
សាលារៀនបានបើកដំណើរការឡើងវិញបន្ទាប់ពីបិទយ៉ាងយូរ ប៉ុន្តែយើង ឃើញមានអ្នកបោះបង់ការសិក្សាយ៉ាងច្រើន ហើយពួកគេភាគច្រើនបានចូលរួមក្នុងពលកម្មកុមារ។ ឥឡូវនេះវាជាទំនួលខុសត្រូវដ៏ចាំបាច់របស់រដ្ឋក្នុងការនាំពួកគេត្រឡប់ទៅសាលារៀនវិញ ទោះជា យ៉ាងណាក៏ដោយទាំង សង្គម និងអាណាព្យាបាលក៏ត្រូវដើរតួនាទីសំខាន់ក្នុងរឿងនេះផងដែរ។ យើងមានចក្ខុវិស័យដើម្បីក្លាយជាប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍មួយនៅឆ្នាំ២០៤១ វាមិនអាចសម្រេចទៅបាន ដោយពាក់កណ្តាលនៃប្រជាជនដែលគ្មានការសិក្សានោះទេ»៕ ប្រភព៖ A24
