នេះគឺជារឿងរ៉ាវពិតកើតឡើងនៅប្រទេសអាមេរិក ។ នាង Cesia Abigail នៅ Minnesota នៅអាមេរិក គឺជាថៅកែហាងកាហ្វេមួយ ថ្ងៃមួយនោះនាងបានជួបបុរសអនាថាឈ្មោះ Marcus ដែលគាត់កំពុងអង្គុយសុំទាននៅក្បែរច្រកទ្វារចូលហាងរបស់នាង ។ នាងពិតជាងឿងឆ្ងល់ព្រោះឃើញបុរសនេះមានកម្លាំងពលំធម្មតា ក៏សួរថា ៖ ហេតុអ្វីលោកពុំរកការងារធ្វើ? ខ្ញុំយល់ថា លោកពុំមែនចង់ប្រកបរបរបែបនេះឡើយ! ។
អល់អែកមួយសន្ទុះលោក Marcus បានរាយរ៉ាប់មួយៗថា ៖ តាំងពីអាយុ១៦ឆ្នាំ គាត់ពុំមានម្តាយនិងឪពុកមើលថែទៀតឡើយ ហើយចាប់ផ្តើមជីវិតត្រាច់ចរគ្មានគោលដៅ ។ មួយរយៈក្រោយមកគាត់បានបំពានទោស រួចជាប់គុក ។ ក្រោយពីពេលចេញពីគុកពិតជាពុំអាចរកការងារធ្វើពុំបានព្រោះនៅទីណាក៏ដោយគេពុំចង់ជួលអ្នកធ្លាប់មានទោសធ្វើការទេ ព្រោះតែទាល់ច្រកទើបគាត់បង្ខំចិត្តដើរអនាថាសុំទានគេបែបនេះ ។
អាស្រ័យដោយពេលនោះ ហាងកាហ្វេរបស់នាងកំពុងខ្វះមនុស្សធ្វើការ នាង Cesia ក៏សួរថា ៖ ដូច្នេះតើលោកព្រមស៊ីឈ្នួលធ្វើឲ្យខ្ញុំដែរឬទេ?
គ្រាន់តែឮសូរដូច្នេះភ្លាម លោក Marcus ពិតជាត្រេកអរយ៉ាងខ្លាំង ហើយឆ្លើយតបភ្លាមៗ ៖ “បាទៗ ខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីៗបានទាំងអស់ឲ្យតែមានអាហារមួយចម្អែត” ក្រោយមកលោក Marcus បានធ្វើការដូចជាពលករម្នាក់ក្នុងហាងកាហ្វេនេះ ។ គាត់តែងមានមុខមុនម៉ោងជួយរៀបចំបោសសំអាត លាងរបស់របរ ពោលគឺធ្វើអ្វីៗគ្រប់បែបយ៉ាង ។
២សប្តាហ៍ក្រោយមក នាង Cesia បានបើកប្រាក់ខែដំបូងឲ្យទៅបុរសនោះ ។ គាត់បានយកលុយនេះទិញអាហារមួយចម្អែតនៅហាងកាហ្វេដែលខ្លួនធ្វើការ រួចអង្គុយបរិភោគវាយ៉ាងពេញចិត្ត ។
បន្ទាប់មកនាងក៏បានចុះហត្ថលេខាជួលអតីតអ្នកទោសរូបនេះ ឲ្យធ្វើការ ហើយតាំងពីពេលនោះមក លោក Marcus តែងដណ្តើមធ្វើគ្រប់ការងារទាំងអស់ ហើយធ្វើបានយ៉ាងល្អប្រសើរទៀតផង ។
ទន្ទឹមនោះនាង Cesia ក៏បានសរសេរអមជាមួយរូបថតទាំងឡាយ ពីបុរសនោះថា ៖ ជារឿយៗ ខ្ញុំតែងឃើញ Marcus ចែករំលែកអាហាររបស់ខ្លួនឲ្យទៅជនអនាថាដទៃទៀត ។ នាងសង្កត់ធ្ងន់ថា ៖ យើងពុំគប្បីសំឡឹងពីខាងក្រៅ យកកំហុសអតីតកាលដើម្បីវាយតម្លៃមនុស្សឡើយ គួរផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវឱកាស។ កុំគិតថា ខ្ញុំបានជួយ Marcus គាត់វិញទេ ដែលកំពុងជួយខ្ញុំនោះ ។
រឿងរ៉ាវខាងលើ ពិតជាមេរៀនដ៏មានតម្លៃមួយ ព្រោះថា កើតមកជាមនុស្សតែងអ្វីនឹងមានកំហុស ហើយបើព្រោះតែកំហុសមួយយើងទាំងអស់គ្នាមិនផ្តល់ឱកាសឲ្យគេ តើគ្នាមានអ្វីនឹងបញ្ជាក់ពីបំណងកែប្រែ -ពីតម្លៃពិតរបស់ខ្លួនគេ! ៕ ចន្ទ្រា
