នៅឆ្នាំ៦០៨ ក្រោយគ្រិស្តសករាជ នៅក្នុងរោងជាងចម្លាក់ថ្មមួយនៃរជ្ជកាលសួយ ជាងចម្លាក់ម្នាក់បានចម្លាក់លើផ្ទាំងថ្ម មួយដុំបណ្តោយប្រហែល១ម៉ែត្រនូវអក្សរ៤តួ «ហ៊ានបើកគឺស្លាប់«។
លុះដល់ឆ្នាំ១៩៥៧ ពោលគឺ១៤០០ឆ្នាំក្រោយមក ទើបអក្សរ៤តួនេះត្រូវបានប្រទះឃើញ។ ម្យ៉ាងទៀត ប្រសិនបើគ្មានការសាងសង់រោងចក្រមួយនៅទីក្រុងស៊ីអាន ខេត្តសានស៊ី ប្រទេសចិន ប្រហែលជាផ្ទាំងថ្មជាប់ដោយបណ្ដាសា៤ម៉ាត់នេះគ្មានអ្នកណាបានដឹងនោះទេ។ ព្រោះថាកម្មករសំណង់ដែលជីករណ្ដៅធ្វើគ្រឹះបានប្រទះឃើញវា។
ថ្វីត្បិតអ្នកបុរាណវិទូជឿជាក់ថា វាជាពាក្យគំរាមកំហែងចំពោះពួកចោរក្តី ក៏ធ្វើឱ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ព្រឺសម្បុរដែរ។ទោះយ៉ាងណា អ្នកបុរាណវិទូបានសម្រេចបើកគម្របនោះដើម្បីស្រាវជ្រាវអាថ៌កំបាំង ពេលបើកចេញភ្លាម គេឃើញមានក្រណាត់ឡាញ់កម្រាស់៣សង់ទីម៉ែត្រ ដែលសិ្ថតនៅពីក្រោមនោះគឺជាគ្រោងឆ្អឹងក្មេងស្រីតូចម្នាក់ដែលពាក់គ្រឿងអលង្ការធ្វើអំពីមាស ត្បូងស្រោចខ្លួន។
ក្រោយការស្រាវជ្រាវ វត្ថុបុរាណគួបផ្សំនិងប្រវតិ្តសាស្ត្រនារជ្ជកាលសួយ ទើបដឹងថានេះជាគ្រោងឆ្អឹងរបស់កូនសេដ្ឋីម្នាក់ មានអាយុ៩ឆ្នាំ ។បច្ចុប្បន្នវត្ថុបុរាណទាំងនេះត្រូវបានយកទៅដាក់តាំងនៅសារមន្ទីរ៕លីសា
