ទំព័រហ្វេសប៊ុកមួយដែលមានអ្នកតាមដានជាងកន្លះលាននាក់បានគំរាមធ្វើបាបភ្ញៀវទេសចរ ដោយហៅពួកគេសុទ្ធតែ “ពួកទេសចរលាមក” ដែលកំពុងផ្សងព្រេងនៅខាងក្រៅកោះភូកេត ក្នុងកំឡុងពេលផ្ទុះជំងឺកូវីដ-១៩ ។
នៅក្នុងការបង្ហោះជាច្រើនដែលបានចាប់ផ្តើមកាលពីថ្ងៃចន្ទ (៦ មេសា) ផេក Spotlight Thailand បានបង្ហោះរូបថតនៃពិធីជប់លៀងរបស់ភ្ញៀវទេសចរ និងការទស្សនានៅភូកេត ដើម្បីធ្វើឱ្យពួកគេអាម៉ាសមុខ និងបានស្នើទៅអ្នកតាមដាន (follower) របស់ខ្លួនថា ពួកគេគួរតែបាញ់ទៅលើអ្នកទេសចរណា ដែលឆ្លៀតពេលមិនអនុវត្តវិធានការ ឃ្លាតឆ្ងាយពីសង្គម ជាមួយចម្ពាមកៅស៊ូ។
នៅក្នុងផុសមួយ ផេកនេះបានសរសេរជាភាសាអង់គ្លេស នៅមានកម្រិតដែលអាចកាត់យល់បានថា៖ “ចេញពីប្រទេសរបស់ខ្ញុំ! ពួកអ្នកមិនអាចនៅទីនេះតទៅទៀតបានឡើយ ពួកទេសចរលាមក!” ។
ដោយឡែក នៅក្នុងផុសមួយទៀត ផេកដដែលនេះបានសរសេរថា៖ “ពួកទេសចរទាំងនោះ នៅឆ្នេរ Patong សឹងតែរៀងរាល់ថ្ងៃតែម្តង។ តើពួកគេនៅឈប់នៅទីនេះនៅពេលណា? ។ យើងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកអត់ឃ្លានរហូតស្លាប់ ហើយពួកអ្នកនឹងមានរឿងធំ ប្រសិនបើខ្ញុំឃើញពួកអ្នកម្តងទៀត ពួកទេសចរលាមក! ឆាប់ចេញពីប្រទេសរបស់ខ្ញុំភ្លាមទៅ!!” ។
អ្នក Comment ភាគច្រើន បានថ្កោលទោសភ្ញៀវទេសចរជនជាតិស្បែកស ដែលបានចេញមកខាងក្រៅ ក្នុងអំឡុងពេលមានការផ្ទុះឡើងនៃវីរុស និងបានចោទប្រកាន់ថា ពួកគេកំពុងធ្វើឲ្យប្រជាជនថៃមានហានិភ័យនៃការឆ្លង។
ក្នុងនោះ អ្នកលេងហ្វេសប៊ុកម្នាក់បានលើកឡើងថា៖ “ករណីនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំអាណិតខ្លួនឯងណាស់ និងបុគ្គលិក៨នាក់របស់ខ្ញុំ ។ ពួកយើងបាននិងកំពុងនៅក្នុងផ្ទះចាប់តាំងពីថ្ងៃទី១៨ ខែមីនា មកម្លេះ ។ គ្មានអ្នកណាម្នាក់នៃពួកយើង ចេញទៅខាងក្រៅនោះទេ លើកលែងតែទៅទទួលយកការផ្គត់ផ្គង់សម្រាប់ពួកយើង៩នាក់ប៉ុណ្ណោះ ។ ប៉ុន្តែ ផ្ទុយទៅវិញ បែរជាពួកភ្ញៀវទេសចរ បែរជានាំគ្នាធ្វើរឿងលេងសើចបែបនេះ!?” ។
ទោះយ៉ាងណា មានពាក្យបណ្តឹងជាច្រើន ប្រឆាំងទៅនឹងការបង្ហោះលក្ខណៈញុះញង់របស់ផេកខាងលើនេះ ទៅកាន់អគ្គកុលស៊ុលក្នុងតំបន់ ជាពិសេសអភិបាលខេត្តភូកែត និងសំណៅចម្លងនៃការផុសនេះ ក៏ត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់ប៉ូលិស និងមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលនៅក្នុងទីក្រុងបាងកកផងដែរ ។
តាមរយៈរឿងនេះ ភ្ញៀវទេសចរពីរបីនាក់បានប្រាប់ The Thaiger ដោយបាននិយាយថា ពួកគេបានចាកចេញពីរមណីយដ្ឋានរបស់ពួកគេហើយ ព្រោះពួកគេមានការព្រួយបារម្ភសុវត្ថិភាពខ្លាំងណាស់ ហើយមានការងឿងឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្រុកចង់ដុតថ្ម ដាក់ទៅលើពួកគេអ៊ីចឹង ។
មកទល់ពេលនេះ មិនទាន់មានចំណាត់ការណាមួយដើម្បីលុបទំព័រហ្វេសប៊ុក Spotlight Thailand ដែលគាំទ្រការប្រើអំពើហឹង្សាប្រឆាំងនឹង “ទេសចរលាមក” ដែលជាប់នៅក្នុងភូកេតនោះទេ៕
ប្រែសម្រួល៖ លឹម ហុង (ប្រភព៖ The Thaiger, khaosodenglish)